Temos unha asignatura que se chama Advanced Computational Methods. Estamos a aprender a traballar coa derivada de Laplace e algunhas cousiñas máis. Sólo uns cantos espavilados decidimos facer esa asignatura, coitados de nós. Isto provocou que Alex dixese que a materia era só para advanzadillos, polo que lle quedou ese nome. Aquí estan os meus tres compañeiros de clase.
De Esquerda a dereita: a man de Pepe (Spain), Gabriel (Galiza), Atila (Hungría) e Mate (Hungría)
A principio de semana, cando o dos afociñazos, saín algo tarde da universidade. Ás cinco da tarde xa era noite pechada. Estas son as imaxes do meu medio de trasporte e da universidade á ora de saír.
A bicicleta preparada para ir á casiña
Por aquí vaise para casa
Nas clases temos sempre os ordenadores prendidos. A quen non lle interesa a clase aprobeita para mirar o correo, fozar no facebook (www.facebook.com), xogar a algo, durmir,… A maioräia dos chinos o que fan é xogar ou durmir. É chocante ver cómo en determinados momentos da clase, podes atopar a catro ou cinco chinos botando unha soneca. Ás veces toda unha fila de asientos está no quinto sono.
Outro entretemento dos chinos é o xogo, pero uns xogos moi raros. Ó principio había un que xogaba a aparcar coches, pero o máis raro é unha raplaza que leva dúas semanas a acariciar na foto dun cadelo có punteiro do rato.
Bueno, de todos xeitos non fan algo tan malo. Polo menos fan menos ruido ca min, que non paro de teclear para encher de letras este blog (en horas de clase).
Hoxe, como case sempre, comín na cantina da universidade. A comida é bastante variada: salsa con patatas, salsa con salchichas, salsa con puré, salsa con pasta, salsa con pseudo-carne, salsa con pseudo-peixe, salsa con “meatballs” (comida do can)… e pan para mollar! O bo é que soamente custa 1.80€ se tes o carné de estudante; e eu teñoo.
Suponse por aquí que a universidade ten unha máquina capaz de facer toneladas de salsa coas sobras dos días anteriores. Supoñemos tamén un nome lóxico para esa máquina: “Salsatrón 2000”, que en finés ten que ser algo así como “Cöömesööbrsasdööntettritturadääs kaksi tuhatta” (fonte). Cando poida enviarei unha foto deste invento digno dos romanos, na época na que tiñan que alimentar ós escravos.
Termómetro da universidade: 6 graos [8:00]
Estación meteorolóxica: 5 graos, humidade relativa do 85% ás [11:07]
Esta es la “tarjeta” de descuento para las cafeterías. Como podeis ver en este país no se roba, ni se estafa, ni se miente. Si no, no hay explicación para hacer tarjetas de descuento con tal sistema de seguridad. El carnet del comedor es algo parecido pero en cartulina amarilla. Ninguno de ellos tiene fotografía, así que lo puede usar cualquiera. Lo mejor es que aún si el carnet fuere infalsificable, se lo dan a cualquiera que lo solicite, sin presentar ningún tipo de certificado de estudiante ni nada. Es decir, aquí el que paga más es porque es tonto (o finés y no estudiante, que son ellos muy honrados).
chuza! Barrapunto
Un Galego en Finlandia 