Parte de afociñazos
Afociñazos coa bicicleta:
Luns |
Martes |
Mercores |
TOTAL |
|
Curvas |
0 |
1 |
1 |
2 |
Frenadas |
0 |
1 |
0 |
1 |
Encalladas |
0 |
0 |
1 |
1 |
TOTAL |
0 |
2 |
2 |
4 |
É que montar na bici pola neve non é unha modadlidade de ciclismo, é un deporte novo. Un deporte extremo.
O freno traseiro da miña bicicleta non traballa ben. O de diante é o botón da catapulta; con solo rozalo, acabas no chan en décimas de segundo. Para frenar, o mellor é meterse na neve. Para frenar pouco, mete-las rodas na neve. Para frenar moito, mete-la cabeza.
Descripción das modalidades de caída:
- Curvas: Cando, cedo pola mañá, tomas as curvas como nunha bicicleta normal sen decatarte das propiedades do chan. Tes que levar a bici coma se fose un coche: non podes pegar aceleróns, frenadas nin xiros bruscos. Cun xiro brusco a roda vaise hacia o lado contrario e a túa cabeza acaba máis ou menos donde querías poñe-la roda.
- Frenada: Cando paras a bici afundindo a cabeza na neve porque pulsaches o botón da catapulta.
- Encallada: Chamaremos encallada ó estilo de caida no que afociñas sen facer nada:
- Metes as rodas nun feixe de neve virxe, que te frea de golpe. A neve insta á túa roda a seguir unha traxectoria diverxente da da túa cabeza. Roda para alí, cabeza para aquí, afociñada!
- Cando hai pisadas de xente ou marcas de rodas que crean irregularidades no firme. Normalmente estas irregularidades fan que a roda dianteira siga traxectorias non desexadas, mentres que a túa cabeza sigue a traxectoria que lle corresponde por inercia. Xa sabedes cómo sigue.
Novembro 29, 2008 ás 9:11 pm
[…] A principio de semana, cando o dos afociñazos, saín algo tarde da universidade. Ás cinco da tarde xa era noite pechada. Estas son as imaxes do […]